"Superman": Superhond Krypto steelt bijna de film

Krypto, Supermans hond, die net als hij uit Krypton kwam, speelde de hoofdrol in een reeks tekenfilms en verscheen in de televisieseries Smallville en Superman & Lois , evenals in de streamingdienst Titans en in de animatiefilm DC League of Super-Pets . De hond met superkrachten maakt nu zijn live-actionfilmdebuut in James Gunns Superman , de nieuwe incarnatie van de avonturen van de Man van Staal. En het minste wat we kunnen zeggen is dat hij de film praktisch "steelt" van zijn baasje (in tegenstelling tot wat hier wordt getoond, is Krypto van Superman en niet van Supergirl).

[Bekijk de trailer van “Superman”:]

Krypto is als een neef van Walt Disney's Pluto, begiftigd met buitengewone krachten, en net als hij is hij ondeugend, snel in de problemen en soms erg lastig. Maar hij is ook zeer loyaal aan Superman en schuwt het niet om schurken en hun handlangers te bestrijden, of het nu machines of mensen van vlees en bloed zijn. Of hij zich nu op Superman stort om te spelen wanneer hij hulp nodig heeft en geen lik in zijn gezicht, of hij Lex Luthors vliegende camera's één voor één onschadelijk maakt, of hem bijt en verandert in een kat en een schoen, Krypto brengt vreugde, lichtheid en een goed humeur in Superman , hoewel dit niet genoeg is om het onvermijdelijke visuele gigantisme, aangewakkerd door special effects, en de formele en narratieve clichés van deze films te verzachten.

[Bekijk een interview met James Gunn:]

In Superman , geschreven en geregisseerd door Gunn ( Guardians of the Galaxy , The Suicide Squad ), en met David Corenswet die op sympathieke wijze zijn debuut maakt als de Man van Staal, is Superman het slachtoffer van een ingewikkeld complot dat is opgezet door Luthor (een Nicholas Hoult die te jong is voor het personage). Het complot omvat het manipuleren van sociale media en nepnieuws , met als doel hem volledig in diskrediet te brengen bij de burgers van Metropolis en de hele mensheid. Vervolgens wil hij hem elimineren en een land naar hem vernoemen, Luthoria (Sara Sampaio speelt Eve, de statige en domme vriendin van de slechterik, die altijd en overal selfies neemt). Daar zal hij een technologisch geavanceerde en oorlogszuchtige utopie creëren.

[Zie een interview met David Corenswet en Rachel Brosnahan:]

De plot van de film is erg druk. Het draait om een ​​oorlog tussen twee fictieve landen, het trio van de Justice Gang, een kaiju -monster dat eruitziet alsof het uit Pokémon komt, de mysterieuze Ultraman die Superman in elkaar slaat, Luthors hightech privéleger (waaronder de angstaanjagende Engineer, een slechtgehumeurde Latina wiens krachten via nanotechnologie uit een gemuteerd lichaam komen) , een man die chemische elementen in zijn lichaam en die van zijn zoontje kan transmuteren, en een hoop flitsende en onzinnige wetenschap, tussen pocketuniversums en enorme scheuren in de realiteit (er is ook een grove en belachelijke "woke"-subtekst met betrekking tot Supermans buitenaardse toestand en zijn arrestatie door de overheid als illegale immigrant, wat de film geforceerd politiseert). Het enige wat ontbreekt is James Gunn om, zoals het gezegde luidt, de rommel op te ruimen.

[Zie een interview met Nicholas Hoult:]

Op zijn best doet Superman denken aan de vier originele Man of Steel-films, geregisseerd door Richard Donner, Richard Lester en Sidney J. Furie, met Christopher Reeve in de hoofdrol. Dit geldt met name voor de definitie van de persoonlijkheid van de Man of Steel (een intrinsiek goede en pure kerel die zijn buitenaardse superkrachten gebruikt om kwaad, misdaad en onrecht te bestrijden) en zijn romantische relatie met Lois Lane (Rachel Brosnahan), in sommige settings zoals het Fortress of Solitude (nu bediend door robots) en in de humor, zelfs een zekere luchtigheid die soms grenst aan een parodie op het superheldenfilmformat zelf, en doet denken aan wat James Gunn deed in de eerder genoemde Guardians of the Galaxy .

[Bekijk een fragment uit de film:]

Maar het gewicht van de conventies van het genre, de snelle uitputting van de geloofwaardigheid van de plot, de duizelingwekkende en tirannieke hypertrofie van de special effects en het geluidsslachting brengen de film uit balans. Donner, Lester en Furie hadden misschien geen geavanceerde computers en software , maar naast een charismatische Christopher Reeve die Superman als geen ander belichaamde, slaagden ze erin de nodige spectaculairheid en het gevoel van verwondering te bereiken met behulp van draden, miniaturen, overlappende beelden en andere pre-digitale trucs, zonder de ogen en oren van de toeschouwer te misbruiken en de opschorting van ongeloof in stand te houden – in tegenstelling tot James Gunn. Het slechtste van de superheldenfilms weegt zwaarder in Superman dan de goede dingen die Gunn uit het originele kwartet haalt.

Wat Krypto betreft, voor hem, alles, alles, alles! De superhond met de rode cape en de speelse geest is een digitale 3D-compositie gemaakt van een echte hond genaamd Jolene en Ozu, James Gunns eigen hond, en hij verdient de hoogste en meest malse supersnede van de beste ossenhaas die verkocht wordt in de meest exclusieve en duurste slagerij in Metropolis. Pluto, Snoopy en Lassie bijten hun ogen uit van jaloezie.